2 mei 2008
the last pictures
op mijn foto-website (http://picasaweb.google.com/Tienna.Tine) staan (een deel van) de foto's van toen mama en Bertrand samen met mij door China reisden. voor een volledige fotovoorstelling, roep Bertrand!
22 maart 2008
arrivés et aclimatisés
voor de bezorgde zielen: mama en bertrand zijn veilig geland in Shanghai. kwik en flink lieten ze zich door hun persoonlijke gids door een doorregend Shanghai loodsen voor een eerste kennismaking met China. ik vertel niet meer, dat zullen zij (met vele foto's erbij) zelf graag doen! een fijne eerste dag van ons avontuur in het Rijk van het Midden. word vervolgd...
14 maart 2008
en zo blijven we bezig
Even geen post daar mijn dagen hier druk (maar aangenaam) zijn.
Wat ik uitspook?
*Ik ben op een donderdag gaan luisteren naar een spreker die op het Belgisch Consulaat zijn NGO Morning Tears uit de doeken kwam doen. Deze vrijwilligersorganisatie zet zich kort gezegd in om het lot van kinderen wiens ouders langdurig in de gevangenis zitten of wiens ouders geëxecuteerd werden, te verbeteren. Is erg nodig want die kinderen hebben/krijgen buiten de straat en een levenslang stigma (“kinderen van criminelen zijn criminelen”) weinig of niets. Blijkbaar was er gisteren een reportage was op Canvas over Morning Tears (die je kan herbekijken op http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/buitenland/1.269417). Die reportage kan beter tonen dan ik kan schrijven waarover het gaat. Die bewuste donderdag was ik erg geraakt door de verhalen van deze getraumatiseerde wezen. (Ook door de vreselijke reacties van de expat-vrouwen die aanwezig waren als “we zouden onze huishoudhulp misschien af en toe naar daar kunnen sturen” of “ja maar wordt dat geld voor die organisatie wel goed besteed?”. Echt mijn type mensen niet, die expats...) Ik ben dan ook toegestapt op de mensen van Morning Tears en ze nodigden mij uit op hun vergadering de dag erna. Daar beslisten we onder andere om een kinderboek in elkaar te steken dat samen met de kinderen zou kunnen gelezen worden en waarmee veerkracht en positief zelf- en wereldbeeld zou kunnen aangewakkerd worden. Ik zal dat boekje - jammer genoeg hebben twee Hollandse vriendinnen de redactie ervan exclusief op zich genomen terwijl ik zelf vele ideëen had gespuwd maar bon - dan naar het Chinees vertalen. Het geeft me een goed gevoel iets zinvols te kunnen doen met mijn kennis van het Chinees.
*’Ok als we op 30 april in Dali willen zijn, moeten we de nachttrein van Chengdu naar Panzhihua nemen. Shit die trein komt om 5u ’s nachts daar aan. Dan dus Dali naar 31 verschuiven. Maar aarrgghhh wat dan met de vlucht naar Guiling? Die is enkel om 14u of 21u...’ Met al dat soort gepuzzel ben ik bezig. Mama, Bertrand en ik gaan namelijk binnenkort een reis door China maken en die ben ik aan het voorbereiden. Ik kijk er erg naar uit! Meer China zien, zien hoe mama en Bertrand de Chinezen zullen smaken, nog eens smaken hoe het is om met ouders op reis te gaan: allemaal spannend!!
*Firsts: een albino Chinees, een rochel in mijn oor, een Pools model als roommate, een Chinees met syndroom van La Tourette, taiqi-lessen, American breakfast, online in het Chinees tickets boeken, cd-review schrijven voor That’s Shanghai, naast een Chinese fietser rijden met 4meter lange latten onder zijn arm...
Tot posts,
Tienna
Wat ik uitspook?
*Ik ben op een donderdag gaan luisteren naar een spreker die op het Belgisch Consulaat zijn NGO Morning Tears uit de doeken kwam doen. Deze vrijwilligersorganisatie zet zich kort gezegd in om het lot van kinderen wiens ouders langdurig in de gevangenis zitten of wiens ouders geëxecuteerd werden, te verbeteren. Is erg nodig want die kinderen hebben/krijgen buiten de straat en een levenslang stigma (“kinderen van criminelen zijn criminelen”) weinig of niets. Blijkbaar was er gisteren een reportage was op Canvas over Morning Tears (die je kan herbekijken op http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/buitenland/1.269417). Die reportage kan beter tonen dan ik kan schrijven waarover het gaat. Die bewuste donderdag was ik erg geraakt door de verhalen van deze getraumatiseerde wezen. (Ook door de vreselijke reacties van de expat-vrouwen die aanwezig waren als “we zouden onze huishoudhulp misschien af en toe naar daar kunnen sturen” of “ja maar wordt dat geld voor die organisatie wel goed besteed?”. Echt mijn type mensen niet, die expats...) Ik ben dan ook toegestapt op de mensen van Morning Tears en ze nodigden mij uit op hun vergadering de dag erna. Daar beslisten we onder andere om een kinderboek in elkaar te steken dat samen met de kinderen zou kunnen gelezen worden en waarmee veerkracht en positief zelf- en wereldbeeld zou kunnen aangewakkerd worden. Ik zal dat boekje - jammer genoeg hebben twee Hollandse vriendinnen de redactie ervan exclusief op zich genomen terwijl ik zelf vele ideëen had gespuwd maar bon - dan naar het Chinees vertalen. Het geeft me een goed gevoel iets zinvols te kunnen doen met mijn kennis van het Chinees.
*’Ok als we op 30 april in Dali willen zijn, moeten we de nachttrein van Chengdu naar Panzhihua nemen. Shit die trein komt om 5u ’s nachts daar aan. Dan dus Dali naar 31 verschuiven. Maar aarrgghhh wat dan met de vlucht naar Guiling? Die is enkel om 14u of 21u...’ Met al dat soort gepuzzel ben ik bezig. Mama, Bertrand en ik gaan namelijk binnenkort een reis door China maken en die ben ik aan het voorbereiden. Ik kijk er erg naar uit! Meer China zien, zien hoe mama en Bertrand de Chinezen zullen smaken, nog eens smaken hoe het is om met ouders op reis te gaan: allemaal spannend!!
*Firsts: een albino Chinees, een rochel in mijn oor, een Pools model als roommate, een Chinees met syndroom van La Tourette, taiqi-lessen, American breakfast, online in het Chinees tickets boeken, cd-review schrijven voor That’s Shanghai, naast een Chinese fietser rijden met 4meter lange latten onder zijn arm...
Tot posts,
Tienna
23 februari 2008
变暖
Doorheen een haag van maatpakken met ‘Mr Klein’ en ‘Phillips’ bordjes
op een trein die een snelheid van 430 km/u haalde
naast een taxicauffeur die wou weten waar ik het liefst ben, in Shanghai of in België - eigenlijk de vraag die ik me op dat moment ook stelde -
aan mijn deur 527 aangekomen.
Het was erg koud die dag: ik kon mijn vrienden niet bereiken noch het bakje van mijn verwarming vinden. Kon me die dag enkel opwarmen gedachten aan thuis.
Ge-jetlag-ed in slaap gevallen, een lange verfrissende rust.
Ik kwam op temperatuur in het gezelschap van mijn ‘oude’ vriendin Jenn. Geroest fietsslot laten doorzagen, good old fried rice van het kraampje dicht bij de univ. En sjopping sjopping met als resultaat het eerst granenbrood dat ik in Shanghai vond! En daar kwamen de volgende dag ook Kim en Marie en Ian en Rowan en Jeroen en ook mijn zotste vriend Enoch.
Ondertussen al weer volledig in geacclimatiseerd Shanghai-ritme. Ik profiteer van de schoolvrije dagen met een bezoek aan Shanghai Museum en Kodak Cinema Word. In het eerste vond ik de Chinese-taoïstische versie van ‘Soleil levant’, heerlijk krullende kalligrafie, fijne objecten en rare (geen ogen en bruine huid) poppen die de Chinese minderheden voorstelden (zie maar es naar mijn foto's). In de tweede zag ik een Chinese weekendfilm ‘Two People Under the Same Roof’, die het niet waard is te downloaden. Dit doorspekt met een prettig en zeer Aziatisch tussendoortje: stickertjes laten maken vol hartjes&glitters&Jenn&mij. Wat kan het fijn zijn een meisje van 23 in Shanghai te spelen!
Kisses kisses,
Ｕw jonge dame,
Tine
op een trein die een snelheid van 430 km/u haalde
naast een taxicauffeur die wou weten waar ik het liefst ben, in Shanghai of in België - eigenlijk de vraag die ik me op dat moment ook stelde -
aan mijn deur 527 aangekomen.
Het was erg koud die dag: ik kon mijn vrienden niet bereiken noch het bakje van mijn verwarming vinden. Kon me die dag enkel opwarmen gedachten aan thuis.
Ge-jetlag-ed in slaap gevallen, een lange verfrissende rust.
Ik kwam op temperatuur in het gezelschap van mijn ‘oude’ vriendin Jenn. Geroest fietsslot laten doorzagen, good old fried rice van het kraampje dicht bij de univ. En sjopping sjopping met als resultaat het eerst granenbrood dat ik in Shanghai vond! En daar kwamen de volgende dag ook Kim en Marie en Ian en Rowan en Jeroen en ook mijn zotste vriend Enoch.
Ondertussen al weer volledig in geacclimatiseerd Shanghai-ritme. Ik profiteer van de schoolvrije dagen met een bezoek aan Shanghai Museum en Kodak Cinema Word. In het eerste vond ik de Chinese-taoïstische versie van ‘Soleil levant’, heerlijk krullende kalligrafie, fijne objecten en rare (geen ogen en bruine huid) poppen die de Chinese minderheden voorstelden (zie maar es naar mijn foto's). In de tweede zag ik een Chinese weekendfilm ‘Two People Under the Same Roof’, die het niet waard is te downloaden. Dit doorspekt met een prettig en zeer Aziatisch tussendoortje: stickertjes laten maken vol hartjes&glitters&Jenn&mij. Wat kan het fijn zijn een meisje van 23 in Shanghai te spelen!
Kisses kisses,
Ｕw jonge dame,
Tine
18 februari 2008
zeventien twee nul acht
het is zondagavond. morgen vlieg ik weer naar het oosten. t voelt allemaal wat raar en dubbel. ja ik heb goesting om terug te gaan en ja ik heb goesting om te blijven. ik heb zo een gezellige vrije wintertijd dicht bij mijn liefje. er staan mij vrienden, nieuwigheden en een mooie reis te wachten in china. maar goed,'c'est toujours aujourd'hui' las ik gisteren en zo is het. dus vandaag, vanavond ga ik het gezellig warm maken samen.
tot gauw vanuit shanghai
tot gauw vanuit shanghai
Abonneren op:
Posts (Atom)
