22 maart 2008
arrivés et aclimatisés
voor de bezorgde zielen: mama en bertrand zijn veilig geland in Shanghai. kwik en flink lieten ze zich door hun persoonlijke gids door een doorregend Shanghai loodsen voor een eerste kennismaking met China. ik vertel niet meer, dat zullen zij (met vele foto's erbij) zelf graag doen! een fijne eerste dag van ons avontuur in het Rijk van het Midden. word vervolgd...
14 maart 2008
en zo blijven we bezig
Even geen post daar mijn dagen hier druk (maar aangenaam) zijn.
Wat ik uitspook?
*Ik ben op een donderdag gaan luisteren naar een spreker die op het Belgisch Consulaat zijn NGO Morning Tears uit de doeken kwam doen. Deze vrijwilligersorganisatie zet zich kort gezegd in om het lot van kinderen wiens ouders langdurig in de gevangenis zitten of wiens ouders geëxecuteerd werden, te verbeteren. Is erg nodig want die kinderen hebben/krijgen buiten de straat en een levenslang stigma (“kinderen van criminelen zijn criminelen”) weinig of niets. Blijkbaar was er gisteren een reportage was op Canvas over Morning Tears (die je kan herbekijken op http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/buitenland/1.269417). Die reportage kan beter tonen dan ik kan schrijven waarover het gaat. Die bewuste donderdag was ik erg geraakt door de verhalen van deze getraumatiseerde wezen. (Ook door de vreselijke reacties van de expat-vrouwen die aanwezig waren als “we zouden onze huishoudhulp misschien af en toe naar daar kunnen sturen” of “ja maar wordt dat geld voor die organisatie wel goed besteed?”. Echt mijn type mensen niet, die expats...) Ik ben dan ook toegestapt op de mensen van Morning Tears en ze nodigden mij uit op hun vergadering de dag erna. Daar beslisten we onder andere om een kinderboek in elkaar te steken dat samen met de kinderen zou kunnen gelezen worden en waarmee veerkracht en positief zelf- en wereldbeeld zou kunnen aangewakkerd worden. Ik zal dat boekje - jammer genoeg hebben twee Hollandse vriendinnen de redactie ervan exclusief op zich genomen terwijl ik zelf vele ideëen had gespuwd maar bon - dan naar het Chinees vertalen. Het geeft me een goed gevoel iets zinvols te kunnen doen met mijn kennis van het Chinees.
*’Ok als we op 30 april in Dali willen zijn, moeten we de nachttrein van Chengdu naar Panzhihua nemen. Shit die trein komt om 5u ’s nachts daar aan. Dan dus Dali naar 31 verschuiven. Maar aarrgghhh wat dan met de vlucht naar Guiling? Die is enkel om 14u of 21u...’ Met al dat soort gepuzzel ben ik bezig. Mama, Bertrand en ik gaan namelijk binnenkort een reis door China maken en die ben ik aan het voorbereiden. Ik kijk er erg naar uit! Meer China zien, zien hoe mama en Bertrand de Chinezen zullen smaken, nog eens smaken hoe het is om met ouders op reis te gaan: allemaal spannend!!
*Firsts: een albino Chinees, een rochel in mijn oor, een Pools model als roommate, een Chinees met syndroom van La Tourette, taiqi-lessen, American breakfast, online in het Chinees tickets boeken, cd-review schrijven voor That’s Shanghai, naast een Chinese fietser rijden met 4meter lange latten onder zijn arm...
Tot posts,
Tienna
Wat ik uitspook?
*Ik ben op een donderdag gaan luisteren naar een spreker die op het Belgisch Consulaat zijn NGO Morning Tears uit de doeken kwam doen. Deze vrijwilligersorganisatie zet zich kort gezegd in om het lot van kinderen wiens ouders langdurig in de gevangenis zitten of wiens ouders geëxecuteerd werden, te verbeteren. Is erg nodig want die kinderen hebben/krijgen buiten de straat en een levenslang stigma (“kinderen van criminelen zijn criminelen”) weinig of niets. Blijkbaar was er gisteren een reportage was op Canvas over Morning Tears (die je kan herbekijken op http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/buitenland/1.269417). Die reportage kan beter tonen dan ik kan schrijven waarover het gaat. Die bewuste donderdag was ik erg geraakt door de verhalen van deze getraumatiseerde wezen. (Ook door de vreselijke reacties van de expat-vrouwen die aanwezig waren als “we zouden onze huishoudhulp misschien af en toe naar daar kunnen sturen” of “ja maar wordt dat geld voor die organisatie wel goed besteed?”. Echt mijn type mensen niet, die expats...) Ik ben dan ook toegestapt op de mensen van Morning Tears en ze nodigden mij uit op hun vergadering de dag erna. Daar beslisten we onder andere om een kinderboek in elkaar te steken dat samen met de kinderen zou kunnen gelezen worden en waarmee veerkracht en positief zelf- en wereldbeeld zou kunnen aangewakkerd worden. Ik zal dat boekje - jammer genoeg hebben twee Hollandse vriendinnen de redactie ervan exclusief op zich genomen terwijl ik zelf vele ideëen had gespuwd maar bon - dan naar het Chinees vertalen. Het geeft me een goed gevoel iets zinvols te kunnen doen met mijn kennis van het Chinees.
*’Ok als we op 30 april in Dali willen zijn, moeten we de nachttrein van Chengdu naar Panzhihua nemen. Shit die trein komt om 5u ’s nachts daar aan. Dan dus Dali naar 31 verschuiven. Maar aarrgghhh wat dan met de vlucht naar Guiling? Die is enkel om 14u of 21u...’ Met al dat soort gepuzzel ben ik bezig. Mama, Bertrand en ik gaan namelijk binnenkort een reis door China maken en die ben ik aan het voorbereiden. Ik kijk er erg naar uit! Meer China zien, zien hoe mama en Bertrand de Chinezen zullen smaken, nog eens smaken hoe het is om met ouders op reis te gaan: allemaal spannend!!
*Firsts: een albino Chinees, een rochel in mijn oor, een Pools model als roommate, een Chinees met syndroom van La Tourette, taiqi-lessen, American breakfast, online in het Chinees tickets boeken, cd-review schrijven voor That’s Shanghai, naast een Chinese fietser rijden met 4meter lange latten onder zijn arm...
Tot posts,
Tienna
Abonneren op:
Posts (Atom)
