na een avondje alleen op een bankje in het gezelschap van de Bund en Pudong, een duik in het nachtleven van Shanghai en vele 'merry christmas!! have fun in Belgium! come back soooon' zit ik nu moe maar tevreden achter mijn computer voor ook die mijn valies in gaat. morgenavond (zon 23 dec) ben ik terug in België voor een tijdje. eerst ga ik in de armen van mijn liefste springen(en warm blijven plakken), mijn gezin een dikke zoen geven en als je me wat tijd geeft om te bekomen, kunnen we elkaar gauw zien bij een warme kop choco of een goed glas wijn. veel beter dan te schrijven kan ik je dan vertellen over china, chinees en chinezen. tot gauw live!
trouwens, kan iemand uitleggen wat er met mijn en sebbes paspoortfoto's gebeurt is?? (bekijk onderstaande link)
http://www.elfyourself.com/?id=1537692657
23 december 2007
30 november 2007
wintertijden in Shanghai
Laat me wat schrijven over de voorbije weken in Shanghai:
㈠
Ik ben een weekend geleden naar Hangzhou gespoord. Me myself and I. Had er nood aan om eens uit de stad en alleen te zijn. Na mijn eerste kus (op de wang!) van een Chinese taxichauffeur, kwam ik 's avonds aan bij het jeugdhotel waar ik wou overnachten. Dat zou echter niet gebeuren want de madam aan de balie zei me dat ze "omdat ons hotel 'in the scenic spot' gelegen is we extra politiecontrole krijgen" me geen kamer kon geven daar ik enkel een kopie van mijn paspoort bijhad (wat het Consulaat van België mij aangeraden had te doen). Het dappere alleen reizende meisje deed het toen toch wel even in haar broekje. Gelukkig maakte een hotel wat verder op daar geen probleem van. Ik kon rustig en wel, na een lekkere pasta in een heel sfeervol (met echte rozen op tafel!) restaurant, uren zappen tussen alle +/- 50 Chinese tv-zenders en in een proper bedje slapen.
In het daglicht kon ik de pracht van Hangzhou aanschouwen. Meteen had ik door waarom zoveel keizers en kunstenaars zo verliefd waren geweest op deze plek. In Hangzhou ligt namelijk Het Westelijke Meer, een immense watermassa omringt door bergen. De hele omgeving werd dan ook in verschillende tijdsperiodes versierd met pagodes, tempels en bruggen. Het was heerlijk om de hele dag op mijn gemak rond te wandelen in al dat natuurlijk moois. Alleen jammer van de luide Chinezen. Zeker omdat ik de hele tijd 'laowai! faguo de? meiguo de?' (=buitenlander!van Frankrijk?van Amerika?) rond mij hoorde en er stiekem foto's van mij gemaakt worden. Na een kwartier of zo slaat het ego-streel-gevoel over in irritatie, dat kan ik je verzekeren. Dus ben ik was vredigheid gaan zoeken in de boeddhistische tempel van Hangzhou. Nog een erg mooie maar dure plaats. Er was op het moment dat ik de tempel binnenging een 'viering' aan de gang. Grappig om te zien hoe alle monniken toch even opkeken toen ik voorbij wandelde. Als een echte Chinese - een Chinees in een katholieke kerk voelt zich een katholiek, een Chinees in een boeddhistisch tempel voelt zich boeddhist - heb ik wierrook gebrand. Dus als het jullie bijzonder goed gaat, bedank mij! ;)
㈡
Ik ben sinds kort Tang Bi's (ofte Alice; even oud als ik), een Chinese die ik leren kennen heb in de yogales) language partner. Dat houdt in dat we elke week es afspreken om wat te babbelen en zo dus ons respectievelijk Chinees en Engels oefenen. Vind dat wel fijn. Ze is erg open en we blijken veel gemeen te hebben. Vanavond vertelde ze me tijdens een etentje dat haar vader overleden is een jaar geleden en hoe het nu gaat met haar moeder en grootmoeder. We kunnen ook over alle gekke Europese/Chinese gewoontes en natuurlijk de jongens tetteren. Lieve meid.
㈠
Ik ben een weekend geleden naar Hangzhou gespoord. Me myself and I. Had er nood aan om eens uit de stad en alleen te zijn. Na mijn eerste kus (op de wang!) van een Chinese taxichauffeur, kwam ik 's avonds aan bij het jeugdhotel waar ik wou overnachten. Dat zou echter niet gebeuren want de madam aan de balie zei me dat ze "omdat ons hotel 'in the scenic spot' gelegen is we extra politiecontrole krijgen" me geen kamer kon geven daar ik enkel een kopie van mijn paspoort bijhad (wat het Consulaat van België mij aangeraden had te doen). Het dappere alleen reizende meisje deed het toen toch wel even in haar broekje. Gelukkig maakte een hotel wat verder op daar geen probleem van. Ik kon rustig en wel, na een lekkere pasta in een heel sfeervol (met echte rozen op tafel!) restaurant, uren zappen tussen alle +/- 50 Chinese tv-zenders en in een proper bedje slapen.
In het daglicht kon ik de pracht van Hangzhou aanschouwen. Meteen had ik door waarom zoveel keizers en kunstenaars zo verliefd waren geweest op deze plek. In Hangzhou ligt namelijk Het Westelijke Meer, een immense watermassa omringt door bergen. De hele omgeving werd dan ook in verschillende tijdsperiodes versierd met pagodes, tempels en bruggen. Het was heerlijk om de hele dag op mijn gemak rond te wandelen in al dat natuurlijk moois. Alleen jammer van de luide Chinezen. Zeker omdat ik de hele tijd 'laowai! faguo de? meiguo de?' (=buitenlander!van Frankrijk?van Amerika?) rond mij hoorde en er stiekem foto's van mij gemaakt worden. Na een kwartier of zo slaat het ego-streel-gevoel over in irritatie, dat kan ik je verzekeren. Dus ben ik was vredigheid gaan zoeken in de boeddhistische tempel van Hangzhou. Nog een erg mooie maar dure plaats. Er was op het moment dat ik de tempel binnenging een 'viering' aan de gang. Grappig om te zien hoe alle monniken toch even opkeken toen ik voorbij wandelde. Als een echte Chinese - een Chinees in een katholieke kerk voelt zich een katholiek, een Chinees in een boeddhistisch tempel voelt zich boeddhist - heb ik wierrook gebrand. Dus als het jullie bijzonder goed gaat, bedank mij! ;)
㈡
Ik ben sinds kort Tang Bi's (ofte Alice; even oud als ik), een Chinese die ik leren kennen heb in de yogales) language partner. Dat houdt in dat we elke week es afspreken om wat te babbelen en zo dus ons respectievelijk Chinees en Engels oefenen. Vind dat wel fijn. Ze is erg open en we blijken veel gemeen te hebben. Vanavond vertelde ze me tijdens een etentje dat haar vader overleden is een jaar geleden en hoe het nu gaat met haar moeder en grootmoeder. We kunnen ook over alle gekke Europese/Chinese gewoontes en natuurlijk de jongens tetteren. Lieve meid.
㈢
Ik heb het gedruft: ik heb mijn haar in handen gegeven van een Chinese kapper. Ik had toch voor alle zekerheid Enoch, vriend van mij hier uit Hong Kong, meegevraagd om zeker te zijn dat ik goed uitleg hoe ik mijn haar wou. Blijkbaar betekent naar de kapper gaan hier 1 een 'dry-wash' van mijn haar 2 het reinigen van mijn oren 3 een massage van mijn hoofd,armen,rug, armen en handen 4 het eigenlijke kappen. Dat alles voor de prijs van 3euro! En.. ik was tevreden! Dus dames, voor uw volgende kapbeurt, kom naar Wujiaochang!
㈣
Nonkel Ivan (Bertrands jongere broer) is in Shanghai gepasseerd. Hij werkt voor een bedrijf dat hier in Shanghai ook een fabriek heeft. Was heel fijn om een gekend gezicht te zien hier! Ik mocht met hem en zijn collega's (een Portugees, een Indiër en twee Chinezen) gaan dineren. Een grappige combinatie van Engelse accenten! De dag daarna mocht ik een rondleiding doorheen de fabriek bijwonen. Dat was een unieke kans om iets dichter bij de echte Chinezen te komen. Ik vond dat het er eigenlijk niet zo anders uit zag dan een Belgische fabriek. Buiten slogans als 'Je werk zou je moeten beschouwen als je tweede thuis' of 'De produchten zijn in je handen, de kwaliteit is in je hart' dan. Het was grappig om te zien dat er heel wat machines nog Nederlandse knoppen/labels hadden omdat het machines waren die ooit in Roeselare gedraaid hebben. Gelukkig voor de werknemers met Chinese vertaling ernaast :) Het was ook een relativerende ervaring voor me om te zien hoe die managers en hoge pieten gemoedelijke en 'imperfecte' mensen zijn. De grote baas van het bedrijf bijvoorbeeld was heel vriendelijk en vertelde me over zijn familie en ervaringen in Shanghai. Hij regelde het ook dat ik met de 'banche'(de bus die werknemers van en naar het werk brengt) naar huis kon.
Goed, ik kruip nu onder de wol!
Slaapwel
PS Ik heb heel wat nieuwe foto's (5 albums) toegevoegd op mijn picasa-site, wees welkom. Ik geef toe er zitten hier en daar wat onscherpe beelden tussen en dat zal zo blijven tot iemand mij een nieuw en beter fototoestel aanbiedt. Nog een Sint misschien? ;)
Ik heb het gedruft: ik heb mijn haar in handen gegeven van een Chinese kapper. Ik had toch voor alle zekerheid Enoch, vriend van mij hier uit Hong Kong, meegevraagd om zeker te zijn dat ik goed uitleg hoe ik mijn haar wou. Blijkbaar betekent naar de kapper gaan hier 1 een 'dry-wash' van mijn haar 2 het reinigen van mijn oren 3 een massage van mijn hoofd,armen,rug, armen en handen 4 het eigenlijke kappen. Dat alles voor de prijs van 3euro! En.. ik was tevreden! Dus dames, voor uw volgende kapbeurt, kom naar Wujiaochang!
㈣
Nonkel Ivan (Bertrands jongere broer) is in Shanghai gepasseerd. Hij werkt voor een bedrijf dat hier in Shanghai ook een fabriek heeft. Was heel fijn om een gekend gezicht te zien hier! Ik mocht met hem en zijn collega's (een Portugees, een Indiër en twee Chinezen) gaan dineren. Een grappige combinatie van Engelse accenten! De dag daarna mocht ik een rondleiding doorheen de fabriek bijwonen. Dat was een unieke kans om iets dichter bij de echte Chinezen te komen. Ik vond dat het er eigenlijk niet zo anders uit zag dan een Belgische fabriek. Buiten slogans als 'Je werk zou je moeten beschouwen als je tweede thuis' of 'De produchten zijn in je handen, de kwaliteit is in je hart' dan. Het was grappig om te zien dat er heel wat machines nog Nederlandse knoppen/labels hadden omdat het machines waren die ooit in Roeselare gedraaid hebben. Gelukkig voor de werknemers met Chinese vertaling ernaast :) Het was ook een relativerende ervaring voor me om te zien hoe die managers en hoge pieten gemoedelijke en 'imperfecte' mensen zijn. De grote baas van het bedrijf bijvoorbeeld was heel vriendelijk en vertelde me over zijn familie en ervaringen in Shanghai. Hij regelde het ook dat ik met de 'banche'(de bus die werknemers van en naar het werk brengt) naar huis kon.
Goed, ik kruip nu onder de wol!
Slaapwel
PS Ik heb heel wat nieuwe foto's (5 albums) toegevoegd op mijn picasa-site, wees welkom. Ik geef toe er zitten hier en daar wat onscherpe beelden tussen en dat zal zo blijven tot iemand mij een nieuw en beter fototoestel aanbiedt. Nog een Sint misschien? ;)
20 november 2007
nog maar plaatjes
wie graag de foto's zou zien van toen Sebbe hier in Shanghai was, verwijs ik vriendelijk door naar http://picasaweb.google.com/Sebastien.Conard. jammergenoeg kunnen we de vele filmpjes die we gemaakt hebben niet toevoegen.
慢慢走！
慢慢走！
12 november 2007
很九不见 (long time no see)
Nadat mijn liefje terug naar België gekeerd is - ik kan alleen zingen 'et tout peut se charger d'absense, rien qui sâche mieux qu'il s'absenter' - is het hier koud geworden. Het is ook echt herfst geworden. Maar herfst is hier wel prachtig qua natuur: gele, groene en rode bladeren en nog veel zon. Ideaal wandelweer.
We hebben hier het Old Movie Café ontdekt. Voor het eerst een echt gezellige plaats in Shanghai gevonden. De regel in dat café is dat diegene die eerst aankomt, de film mag kiezen. Ze hebben een boek vol titels van klassieke Chinese films. Ruan Lingyu schittert op de voorpagina van dat boek. Die film word dan op een grote tv gedraaid. Tina en ik kozen 'Farewell my concubine', een erg aangrijpende film over twee jongens die samen opgroeien als acteurs in de Beijing opera. Je ziet hun relatie en leven doorheen de late Qing dynastie, de Maoïstische periode en de post-Mao tijden evolueren van gruwelijk en arm over decadent en complex naar gevallen sterren. Een 4sterren film als je het mij vraagt. 't Was een fijne avond met Tina. Haar ouders waren professors in Beida (belangrijke universiteit in Beijing) ten tijde van het studentenprotest op Tian an men (Plein vd Hemelse Vrede) in 1989. Dat is meteen ook de reden waarom ze naar de Verenigde Staten getrokken zijn. Tina kan me dus het een en ander van dichterbij vertellen. Zo zei ze me dat Mao Zedong diegene is die ervoor gezorgd heeft dat in China al meer dan een halve eeuw mannen en vrouwen op dezelfde voet leven. In zijn ogen waren vrouwen en mannen evenwaardige werkkrachten. Dat zie je hier duidelijk: mannen en vrouwen gaan heel gemoedelijk met elkaar om. Geen feminisme nodig. Een ander minder mooi verhaal dat ze vertelde is dat sommige bedelaars met opzet gehandicapt zijn. Als kind werden sommige wezen opgenomen door een organisatie die 'bedelaars begeleidde'. Die organisatie vond dat letterlijk gebroken mensen meer geld konden verdienen, dus braken ze armen of beenderen van deze kinderen.
Vorige week speelde een toneelgroep van Fudan 'The Butterfly Lovers', een UNESCO beschermde legende. De gezangen waren heel Chinees en volgens mij erg mooi, de kostuums idem. Het is meer vergelijkbaar met een opera. Chapeau voor de actrices want elke handbeweging is precies vastgelegd en de gezangen hebben geen refreinen of regelmatig terugkeren vormen. Ik heb er erg van genoten, ondanks het erg onbeleefde publiek.
Na de midterm-examens heb ik mezelf getrakteerd op een weekendje Nanjing met een paar vrienden. Eerste indruk: deze stad zou best een van de voorsteden van Shanghai kunnen zijn want dezelfde blokken, dezelfde vervuiling, dezelfde commerce alleen kleiner en iets minder modern. Maar dan had ik de 'historisch bezienswaardigheden nog niet gezien'. Soit. In het hostel waar we een 8persoons kamer genomen hadden, wekten we per ongeluk een mede-gast. Ma Yong bleek Frans-Chinees en schilder. Hij was in Nanjing omdat er in het Jiangsu Museum een nieuwe tentoonstelling was waar een van zijn mede artiesten geëxposeerd werd. Na ontbijt - mandarijen en chorio achtig gebak - zijn we met hem meegeweest naar het desbetreffende museum. Ik vond het weinig hebben. Er waren drie soorten taferelen: exotische Chinese minderheden, landschappen, hedendaagse meisjes. Goede technieken maar weinig inhoud als je het mij vraagt.
Daarna een bezoek gebracht aan het Presidentieel Paleis dat twee groten der Chinese geschiedenis gediend hebben. Geschiedenisles: 1 midden 19e eeuw beweerde Hong Qiuxuan afstammeling van Jezus te zijn en rechtmatige heerser van China. Hij leidde de Taiping-rebellie. 2 Sun Yat-sen stichtte in 1912 Republiek China en werd de eerste president van het Zhonghua gongheguo. Nanjing werd tot hoofdstad benoemd. Cultuurles: een paleis is naar Chinese normen een domein met verschillende hallen, binnenplaatsen, tuintjes etc. Mooie plaats om te regeren! Na al dat moois wilden we miserie zien: we wilden het museum bezoeken dat aan het Nanjing Massacre (massamoorden door Japaners in Nanjing midden 20e eeuw) geweid is. Maar onder constructie. Erg jammer. Dan maar naar het grote meer. Lang gewandeld in de avondzon met een hete zoete aardappel als tussendoortje.
Zondag naar de crème de la crème van Nanjing geweest: Zhongshan National Park. Een bijzonder groot en groen domein dat onder andere het mausoleum van Sun Yat-sen en Ming tombes huist. Ik verwijs door naar de foto's, die kunnen het beter dan mij overbrengen.
Het was een schoon Chinees weekend!
Bon ik heb mijn schade wel ingehaald met dit schrijfsel denk ik :)
再见We hebben hier het Old Movie Café ontdekt. Voor het eerst een echt gezellige plaats in Shanghai gevonden. De regel in dat café is dat diegene die eerst aankomt, de film mag kiezen. Ze hebben een boek vol titels van klassieke Chinese films. Ruan Lingyu schittert op de voorpagina van dat boek. Die film word dan op een grote tv gedraaid. Tina en ik kozen 'Farewell my concubine', een erg aangrijpende film over twee jongens die samen opgroeien als acteurs in de Beijing opera. Je ziet hun relatie en leven doorheen de late Qing dynastie, de Maoïstische periode en de post-Mao tijden evolueren van gruwelijk en arm over decadent en complex naar gevallen sterren. Een 4sterren film als je het mij vraagt. 't Was een fijne avond met Tina. Haar ouders waren professors in Beida (belangrijke universiteit in Beijing) ten tijde van het studentenprotest op Tian an men (Plein vd Hemelse Vrede) in 1989. Dat is meteen ook de reden waarom ze naar de Verenigde Staten getrokken zijn. Tina kan me dus het een en ander van dichterbij vertellen. Zo zei ze me dat Mao Zedong diegene is die ervoor gezorgd heeft dat in China al meer dan een halve eeuw mannen en vrouwen op dezelfde voet leven. In zijn ogen waren vrouwen en mannen evenwaardige werkkrachten. Dat zie je hier duidelijk: mannen en vrouwen gaan heel gemoedelijk met elkaar om. Geen feminisme nodig. Een ander minder mooi verhaal dat ze vertelde is dat sommige bedelaars met opzet gehandicapt zijn. Als kind werden sommige wezen opgenomen door een organisatie die 'bedelaars begeleidde'. Die organisatie vond dat letterlijk gebroken mensen meer geld konden verdienen, dus braken ze armen of beenderen van deze kinderen.
Vorige week speelde een toneelgroep van Fudan 'The Butterfly Lovers', een UNESCO beschermde legende. De gezangen waren heel Chinees en volgens mij erg mooi, de kostuums idem. Het is meer vergelijkbaar met een opera. Chapeau voor de actrices want elke handbeweging is precies vastgelegd en de gezangen hebben geen refreinen of regelmatig terugkeren vormen. Ik heb er erg van genoten, ondanks het erg onbeleefde publiek.
Na de midterm-examens heb ik mezelf getrakteerd op een weekendje Nanjing met een paar vrienden. Eerste indruk: deze stad zou best een van de voorsteden van Shanghai kunnen zijn want dezelfde blokken, dezelfde vervuiling, dezelfde commerce alleen kleiner en iets minder modern. Maar dan had ik de 'historisch bezienswaardigheden nog niet gezien'. Soit. In het hostel waar we een 8persoons kamer genomen hadden, wekten we per ongeluk een mede-gast. Ma Yong bleek Frans-Chinees en schilder. Hij was in Nanjing omdat er in het Jiangsu Museum een nieuwe tentoonstelling was waar een van zijn mede artiesten geëxposeerd werd. Na ontbijt - mandarijen en chorio achtig gebak - zijn we met hem meegeweest naar het desbetreffende museum. Ik vond het weinig hebben. Er waren drie soorten taferelen: exotische Chinese minderheden, landschappen, hedendaagse meisjes. Goede technieken maar weinig inhoud als je het mij vraagt.
Daarna een bezoek gebracht aan het Presidentieel Paleis dat twee groten der Chinese geschiedenis gediend hebben. Geschiedenisles: 1 midden 19e eeuw beweerde Hong Qiuxuan afstammeling van Jezus te zijn en rechtmatige heerser van China. Hij leidde de Taiping-rebellie. 2 Sun Yat-sen stichtte in 1912 Republiek China en werd de eerste president van het Zhonghua gongheguo. Nanjing werd tot hoofdstad benoemd. Cultuurles: een paleis is naar Chinese normen een domein met verschillende hallen, binnenplaatsen, tuintjes etc. Mooie plaats om te regeren! Na al dat moois wilden we miserie zien: we wilden het museum bezoeken dat aan het Nanjing Massacre (massamoorden door Japaners in Nanjing midden 20e eeuw) geweid is. Maar onder constructie. Erg jammer. Dan maar naar het grote meer. Lang gewandeld in de avondzon met een hete zoete aardappel als tussendoortje.
Zondag naar de crème de la crème van Nanjing geweest: Zhongshan National Park. Een bijzonder groot en groen domein dat onder andere het mausoleum van Sun Yat-sen en Ming tombes huist. Ik verwijs door naar de foto's, die kunnen het beter dan mij overbrengen.
Het was een schoon Chinees weekend!
Bon ik heb mijn schade wel ingehaald met dit schrijfsel denk ik :)
17 oktober 2007
does it get any better than this?
Na mijn eerste les Koreaans, een fantische avond in G+ ( een club zoals een club hoort te zijn), discussies over Hu Jintao ( president van VRC ), het eten van zijderupsen, yogales met mijn nieuwe chinese vriendinnen, boeken van Murasaki en Rousseau, een karaoke-verjaardag... staat mij een nog mooiere tijd te wachten: mijn liefje strijkt overmorgen neer in Shanghai, waar ik hem vol vlinders en kriebels zal staan opwachten! Beste lezer, vergeef het mij maar ik zet het hier bijgevolg even op pauze want lieve schat, ik wil ten volle genieten van wij-twee-in-Shanghai!
1 oktober 2007
gelukkige verjaardag!
中华人民共和囯万岁！(Lang Leve Volksrepubliek China!). Enoch gniffelt als hij dit leest: "zo ouderwets!". Soit! Het is vandaag nationale feestag: Volksrepubliek China wordt vandaag 58 jaar (°1/10/1949)! Wat deze dag precies inhoudt, moet ik nog ondervinden. Ik hoorde alleszins al dat het een ware volksverhuizing in China te weeg brengt: vele Chinezen keren namelijk terug naar hun geboortedorp om deze verjaardag te vieren. Wat ik wel zeker weet is dat vandaag het begin is van een weekje vakantie voor de studenten!! Zeer welkom!! Als tegemoedkoming moesten we dit weekend wel naar de les, maar goed, dat is ondertussen vergeten en vergeven.
We hebben gisterenavond onze vakantie ingezet met een verjaardagsfeest. Anita (°30/9/1987) ofte Wang Lan, een Shanghainese medestudente werd 20 en had ons uitgenodigd op haar verjaardagsfeest in een restaurant downtown. Niet echt een verjaardagsfeest voor een twintiger zoals wij dat gewoon zijn: geen wijntjes en kusjes maar een grote taart, balonnen en spelletjes.. Wel een heerlijk buffet waar wij allen maar al te graag aan mee-boeften. Het was wel mooi om Opa - een dichter - een gedicht te zien voordragen voor zijn kleindochter (die tussen haakjes erg groot is voor een Chinese). En Oma op de achtergrond maar glimlachen. (zie foto's).
De voorbije dagen ging het leven hier zijn 'gewone gangetje': lessen, dineetjes, films, stapjes in Shanghai.. Ik heb me ook ingeschreven om vrijwilligerswerk te doen. Vele Chinese komen van het platteland naar Shanghai om er te werken. Ze krijgen echter geen 'Shanghainees paspoort', wat onder andere inhoudt dat hun kinderen hier niet naar school kunnen. Een zekere X heeft daarom een school opgericht om deze zogenaamde 'mijnwerkerskinderen' te onderwijzen. Ze hopen op Fudan University studenten om les te geven/activiteiten te organiseren. Ik zou wel graag Taal/WO- les willen geven aan o zo koddige Chinese pagadders! :)
Ik heb ook wat meer opgetrokken met de Duitse studenten en een Belgische student. Jeroen is een Limburger die loopbaanonderbreking genomen heeft van zijn zo te horen superstressvol werk. Aangenaam gezelschap en fijn om nog es Nederlands te spreken. Meestal gaat het er hier in het Engels of Chinees aan toe, met hier en daar wat Frans en Duits ertussen; het is soms een zotte cocktail in mijn taalkopje. We delen beiden de mening dat we ons een beetje schamen als we de vraag krijgen: "hé what the hell is happening with the belgian government? do you as Flamisch people want the country to split up?", dat we het moeilijk (zeker hij die al een tijdje twentysomething is) hebben met de soms kinderachtige behandeling van studenten door de proffen en het dormitory-personeel en dat we goesting hebben op frieten met biefstuk en een pintje!
Wat ben ik allemaal van plan deze week: uitslapen! downtown Shanghai induiken (old town, the french concessioin, propaganda poster museum, Nightclub Babyface, Jin Mao Tower..), mss Xitang bezoeken, relaxen, ... Kortom: genieten as i please! EN...: een heel bijzondere dag plannen voor wanneer mijn liefje (°21/10/1982) hier zijn 25e verjaardag zal vieren! We zullen op 18 oktober in Pu Dong Airport elkaar in de armen kunnen vliegen! O lieve schat, wat verlang ik om bij je te zijn!!
Liefs voor elke lezer,
tine
We hebben gisterenavond onze vakantie ingezet met een verjaardagsfeest. Anita (°30/9/1987) ofte Wang Lan, een Shanghainese medestudente werd 20 en had ons uitgenodigd op haar verjaardagsfeest in een restaurant downtown. Niet echt een verjaardagsfeest voor een twintiger zoals wij dat gewoon zijn: geen wijntjes en kusjes maar een grote taart, balonnen en spelletjes.. Wel een heerlijk buffet waar wij allen maar al te graag aan mee-boeften. Het was wel mooi om Opa - een dichter - een gedicht te zien voordragen voor zijn kleindochter (die tussen haakjes erg groot is voor een Chinese). En Oma op de achtergrond maar glimlachen. (zie foto's).
De voorbije dagen ging het leven hier zijn 'gewone gangetje': lessen, dineetjes, films, stapjes in Shanghai.. Ik heb me ook ingeschreven om vrijwilligerswerk te doen. Vele Chinese komen van het platteland naar Shanghai om er te werken. Ze krijgen echter geen 'Shanghainees paspoort', wat onder andere inhoudt dat hun kinderen hier niet naar school kunnen. Een zekere X heeft daarom een school opgericht om deze zogenaamde 'mijnwerkerskinderen' te onderwijzen. Ze hopen op Fudan University studenten om les te geven/activiteiten te organiseren. Ik zou wel graag Taal/WO- les willen geven aan o zo koddige Chinese pagadders! :)
Ik heb ook wat meer opgetrokken met de Duitse studenten en een Belgische student. Jeroen is een Limburger die loopbaanonderbreking genomen heeft van zijn zo te horen superstressvol werk. Aangenaam gezelschap en fijn om nog es Nederlands te spreken. Meestal gaat het er hier in het Engels of Chinees aan toe, met hier en daar wat Frans en Duits ertussen; het is soms een zotte cocktail in mijn taalkopje. We delen beiden de mening dat we ons een beetje schamen als we de vraag krijgen: "hé what the hell is happening with the belgian government? do you as Flamisch people want the country to split up?", dat we het moeilijk (zeker hij die al een tijdje twentysomething is) hebben met de soms kinderachtige behandeling van studenten door de proffen en het dormitory-personeel en dat we goesting hebben op frieten met biefstuk en een pintje!
Wat ben ik allemaal van plan deze week: uitslapen! downtown Shanghai induiken (old town, the french concessioin, propaganda poster museum, Nightclub Babyface, Jin Mao Tower..), mss Xitang bezoeken, relaxen, ... Kortom: genieten as i please! EN...: een heel bijzondere dag plannen voor wanneer mijn liefje (°21/10/1982) hier zijn 25e verjaardag zal vieren! We zullen op 18 oktober in Pu Dong Airport elkaar in de armen kunnen vliegen! O lieve schat, wat verlang ik om bij je te zijn!!
Liefs voor elke lezer,
tine
24 september 2007
geschreven door een gelukzak
Na een thee-klets met cheesecake met mijn roommate, kruip ik achter mijn computer. Ze is zo een lief klein meisje. Alleen ‘jammer’ dat ze er alles aan doet om al een heel groot meisje te zijn. Ze heeft een halve wastafel vol schoonheids- en maku-up-producten: fond de teint, gezichtsmaskers en anti-acne crème. Het is trouwens wel gek om hier naar een type Kruidvat te gaan: in België vind je in dergelijke winkels allerlei anti-cellulitis producten en bruinen-zonder-zon crèmes terwijl de Chinese meisjes/dames blijkbaar geobsedeerd zijn met witte huid en een Westers voorkomen. Blijkbaar heeft de trend om ogen via plastische chirurgie om te bouwen tot Westerse ogen zich al tot Mongolië voortgezet. Jammer! Ze zijn zo mooi de Aziatische meisjes en ze gedragen zich veel vrouwelijker naar mijn mening. Soms is het ook té. Het gegiechel en getrippel hangt me soms de keel uit. Ze zouden ideale fotomodellen zijn.. Maar blijkbaar adverteert men hier bijna uitzonderlijk met Westerse modellen.
Ik heb een leuk en druk weekend achter de rug: op zaterdag visa-regelingen, zoektocht naar boeken en breiwol en bezoek aan de kleermakers. Je kunt hier een perfect herenkostuum laten maken voor maar 58 euro! Een damesmantel voor slechts 40 euro! En helemaal volgens het gewenste model en de gepaste maten. Heel fijn! Alleen vroeg ik me af, terwijl Chris deftig aan het afdingen was, wie die kleren eigenlijk maakt.. Waarschijnlijk sweat-shop naaisters... Dubbel gevoel dus.. Zondag was er een trip naar ‘downtown Shanghai’ gepland voor de beursstudenten. Alles gratis! We bezochten in de namiddag- onder leiding van een gids mét vlaggetje en megafoon - het Science and Technology Museum en na zonsondergang de beroemde Oriental Pearl Tower (de tv- en radiotoren die de Shanghainese skyline typeert) -> zie foto’s!
Nu ben ik snipverkouden en duik ik onder mijn door de Chinese overheid (die doen er alles aan om buitenlanders te plezieren) betaalde lakens!
Zhongguo wansui (lang leve China!)
x ‘tina belgium’(die meer en meer beseft wat een luxe-jaartje dit is!)
Ik heb een leuk en druk weekend achter de rug: op zaterdag visa-regelingen, zoektocht naar boeken en breiwol en bezoek aan de kleermakers. Je kunt hier een perfect herenkostuum laten maken voor maar 58 euro! Een damesmantel voor slechts 40 euro! En helemaal volgens het gewenste model en de gepaste maten. Heel fijn! Alleen vroeg ik me af, terwijl Chris deftig aan het afdingen was, wie die kleren eigenlijk maakt.. Waarschijnlijk sweat-shop naaisters... Dubbel gevoel dus.. Zondag was er een trip naar ‘downtown Shanghai’ gepland voor de beursstudenten. Alles gratis! We bezochten in de namiddag- onder leiding van een gids mét vlaggetje en megafoon - het Science and Technology Museum en na zonsondergang de beroemde Oriental Pearl Tower (de tv- en radiotoren die de Shanghainese skyline typeert) -> zie foto’s!
Nu ben ik snipverkouden en duik ik onder mijn door de Chinese overheid (die doen er alles aan om buitenlanders te plezieren) betaalde lakens!
Zhongguo wansui (lang leve China!)
x ‘tina belgium’(die meer en meer beseft wat een luxe-jaartje dit is!)
20 september 2007
ook chinezen overdrijven
de storm is gaan liggen. wat volgens het weerbericht de piekdag van de tyfoon moest worden, bleek de restjesdag te zijn. ik denk dat het in zuid china en taiwan de voorbije dagen veel erger is geweest. ik volg hier echt veel te weinig het nieuws... toch vond ik het slechte weer reden genoeg, je moet het gevaar toch niet gaan opzoeken é, om vandaag een dagje in mijn huisje door te brengen in het gezelschap van 'My Fair Lady' en mijn vrienden hier.
kortom: no worries!
lazy (only today that is!) tina
kortom: no worries!
lazy (only today that is!) tina
18 september 2007
uw weervrouw live in shanghai
ik kan bevestigen wat men op bbc weather (http://www.bbc.co.uk/weather/world/news/17092007news.shtml) zegt:
"They are now keeping a close eye on Typhoon Wipha which has recently formed off the south east coast of China, and looks set to track towards the city of Shanghai. "
toen ik vanmorgen wakker werd, zei Tuul (mijn roommate) meteen 'tianqi bu hao'(het is slecht weer). het was inderdaad aan het regenen... toch heb ik het niet gelaten om mijn fijne koreaanse vriend kim seung jun een lift richting leslokalen te geven op het achterzitje van mijn fiets. voordeel: hij hield een paraplu boven onze beide hoofden. tijdens de lessen zag ik door het raam dat het bleef regenen, ok niet leuk. maar toen we tijdens de middagpauze naar de cantine liepen, zagen we pas hoeveel het al geregend had! de straten stonden blank en wij werden nogmaals kletsnat (voeten incluis). tijdens de les 'luisteren' werd de lucht helemaal donker en begon het alsmaar harder te regenen. daar zat ik dan op mijn blote voeten (want schoenen doorweekt) te luisteren naar een discussie over de invloed van computergebruik op de afgenomen kennis van de chinese karakters. in de pauze viel het woord voor het eerst:tyfoon! ik moest eens herinnerd worden aan wat een tyfoon precies weer was. ik kon het na de lessen aan de lijve ondervinden: veel wind en immens veel nattigheid! k heb me wel geamuseerd: met mijn fietsje door de 'rivieren' rijden :) hihi op sommige plaatsen stonden de laantjes toch al 20cm onder water.
nu zit ik gelukkig hoog (op de vijfde verdieping van een gebouw met 23 verdiepingen) en droog op mijn kamertje...alleen mijn maagje begint te knorren... 'zenme ban?'(hoe kan ik dit oplossen?)
drup drup drup
tine
"They are now keeping a close eye on Typhoon Wipha which has recently formed off the south east coast of China, and looks set to track towards the city of Shanghai. "
toen ik vanmorgen wakker werd, zei Tuul (mijn roommate) meteen 'tianqi bu hao'(het is slecht weer). het was inderdaad aan het regenen... toch heb ik het niet gelaten om mijn fijne koreaanse vriend kim seung jun een lift richting leslokalen te geven op het achterzitje van mijn fiets. voordeel: hij hield een paraplu boven onze beide hoofden. tijdens de lessen zag ik door het raam dat het bleef regenen, ok niet leuk. maar toen we tijdens de middagpauze naar de cantine liepen, zagen we pas hoeveel het al geregend had! de straten stonden blank en wij werden nogmaals kletsnat (voeten incluis). tijdens de les 'luisteren' werd de lucht helemaal donker en begon het alsmaar harder te regenen. daar zat ik dan op mijn blote voeten (want schoenen doorweekt) te luisteren naar een discussie over de invloed van computergebruik op de afgenomen kennis van de chinese karakters. in de pauze viel het woord voor het eerst:tyfoon! ik moest eens herinnerd worden aan wat een tyfoon precies weer was. ik kon het na de lessen aan de lijve ondervinden: veel wind en immens veel nattigheid! k heb me wel geamuseerd: met mijn fietsje door de 'rivieren' rijden :) hihi op sommige plaatsen stonden de laantjes toch al 20cm onder water.
nu zit ik gelukkig hoog (op de vijfde verdieping van een gebouw met 23 verdiepingen) en droog op mijn kamertje...alleen mijn maagje begint te knorren... 'zenme ban?'(hoe kan ik dit oplossen?)
drup drup drup
tine
consumptiekunst, rijtjes & internationale vrienden
de laatste dagen:
- als je houdt van aanschuiven: kom naar china! ze doen niet liever dan je laten aanschuiven over ‘overheidstoestanden’! ik moest een soort medisch onderzoek ondergaan om mijn visum in een ‘residence permit’ te laten veranderen. ik had echter al een dergelijk onderzoek laten doen in belgië, maar omdat het niet door een ‘ziekenhuisdokter’ gedaan was ( je hebt nochtans veel stempels en handtekening op mijn medisch dossier gezet é nonkel jean-pierre) moest ik het opnieuw laten doen. ik ben om 6u s ochtends gaan aanschuiven, om om 9u30 een volgnummer te krijgen. ze zeiden dat ik binnen een uurtje kon terugkomen, maar uiteindelijk raakte ik pas om 13u binnen. het ging er zeer chinees aan toe: bij bureautje 1 kreeg je een blaadje, bij bureautje 2 moest je een stempel halen, bij bureautje 3 vulden ze iets in op het blad van bureautje 1 enz... dan aiai, bloedafname (wel heel steriel allemaal). daarna werden we naar een ‘tot-ziekenhuisje-omgebouwde-bus’ gebracht voor een ‘sonogram’ en een hartonderzoek. ik heb er een slecht humeur (die dag), een pijnlijke ader en beschermsokken voor over mijn schoenen aan overgehouden.
- ik ben ondertussen begonnen met de lessen: spreken, schrijven, begrijpend lezen, snel lezen en luisteren. klinkt lagere school? dat is het ook voor een stuk. de manier van lesgeven is althans vrij ‘kinderlijk’: juffrouw leest nieuwe woordjes, kindjes herhalen.. maar de teksten zijn wel ok. vaak teksten waarover we kunnen discussiëren. 18X45min per week, valt wel mee. ik zit in een voor mij mss ietsje te hoog niveau maar vind dat ok, zo leer ik veel bij en ik hoef toch geen punten te halen! dit is trouwens mijn pauze tijdens het schrijven van een 300-karakters-tellend opstelletje over (letterlijk vertaald) ‘een onvergetelijke zaak’
- zondag heb ik wat vrienden opgetrommeld om wat kunst te gaan bezichtigen. het was een ontgoochelende ervaring. de ‘commodification’ ( te vertalen als ‘alles tot een goed/koopwaar maken) waarover ik in mijn thesis ( gaat over de jaren 1930 in Shanghai) geschreven heb, leeft meer dan ooit. we gingen eerst naar ‘Shanghai Art Museum’. volgens de lonely planet hét museum voor moderne kunst.. we konden er een tentoonstelling van Hermès (het Franse kleding- en handtassenmerk) bewonderen: de tentoonstelling heette ‘the story of silk’ . het was een flauw sprookje dat geïllustreerd werd met ‘kunstwerken’ waarop telkens het logo van Hermès onderaan prijkte. ik heb niets tegen Hermès, ik heb zelfs een fake-Hermès portefeuille gekocht in ‘the fake market’, maar ik kan er niet inkomen hoe een staatsmuseum een dergelijke tentoonstelling toelaat! gelukkig was er nog een kleine fototentoonstelling over de buurt van de ‘drieklovendam’. soit. dan maar naar ‘Moganshan’-straat, opnieuw volgens lonely planet ‘het nexus van de underground artiesten’. wat we daar zagen was soms wel “van een hoger niveau” (naar mijn bescheiden mening) - hoewel ook veel ‘dwaze popart’ - maar het feit dat de meeste galerijen ook cafés waren stoorde mij... maar ik schrijf de Shanghainese kunstscene nog niet af: ik ga binnenkort naar het Moca (Museum of Contemporary Art)!
- een heel fijne ontdekking: twee-talige boeken: boeken die op de linkerpagina de engelse en op de rechterpagina de chinese tekst geven. vooral de literatuurklassiekers à la Charles Dickens maar ook bijvoorbeeld ‘Du contrat social’ van Rousseau. ik was sowieso van plan ‘to catch up on my classics’ en met deze boeken leer ik ook nog wat meer chinees!
- heb ik al geschreven dat ik een nieuwe ‘roommate’ heb? ze komt uit mongolië, is 18 en erg koddig! t is als een klein zusje. ik wist niet dat ze in mongolië ook friends, brad pitt en chanel kenden! t is ook opmerkelijk hoeveel schoonheidsproducten zij heeft, waw.
- dat shanghai een vervuilde stad is, betwijfel ik niet. ik draag dan ook een gezichtsmasker als ik op mijn fiets door de stad rij. maar het is tegelijk een vrij groene stad: heel veel bomen, bloemenperkjes, vijvertjes. dat is erg aangenaam!
- de mensen die ik hier heb leren kennen worden steeds betere vrienden. ik ben echt verzot op de gemakkelijke manier van omgang met elkaar hier. mensen komen je spontaan een bezoekje brengen, iedereen introduceert iedereen tot zijn/haar vrienden! daar kunnen we in belgië mss soms wat van leren, in de zin dat ik het gevoel heb dat wij in belgië iets te veel in ons eigen huisje/kringetje blijven.. maar goed, dat is slechts mijn mening. mijn russisch, koreaans en mongools gaat er ondertussen ook op vooruit :)
- wist je dat... jenn van haar taiwanese ouders niet mag trouwen met een zwarte jongen? enochs vader, een hongkong-chinees, mensen naar shanghai stuurt om te controleren of enoch naar de kerk gaat op zondag? kim seung jun, koreaan, 70kg boeken meesleurde vanuit korea naar hier? buitenwippers een dronken chinees in zijn buik en tegen zijn hoofd durven stampen? chinezen s avonds in hun pyjama over straat wandelen?
bon ik laat jullie voor een filmpje met zijn allen op enochs kamer!
zaijian (tot ziens)!
- als je houdt van aanschuiven: kom naar china! ze doen niet liever dan je laten aanschuiven over ‘overheidstoestanden’! ik moest een soort medisch onderzoek ondergaan om mijn visum in een ‘residence permit’ te laten veranderen. ik had echter al een dergelijk onderzoek laten doen in belgië, maar omdat het niet door een ‘ziekenhuisdokter’ gedaan was ( je hebt nochtans veel stempels en handtekening op mijn medisch dossier gezet é nonkel jean-pierre) moest ik het opnieuw laten doen. ik ben om 6u s ochtends gaan aanschuiven, om om 9u30 een volgnummer te krijgen. ze zeiden dat ik binnen een uurtje kon terugkomen, maar uiteindelijk raakte ik pas om 13u binnen. het ging er zeer chinees aan toe: bij bureautje 1 kreeg je een blaadje, bij bureautje 2 moest je een stempel halen, bij bureautje 3 vulden ze iets in op het blad van bureautje 1 enz... dan aiai, bloedafname (wel heel steriel allemaal). daarna werden we naar een ‘tot-ziekenhuisje-omgebouwde-bus’ gebracht voor een ‘sonogram’ en een hartonderzoek. ik heb er een slecht humeur (die dag), een pijnlijke ader en beschermsokken voor over mijn schoenen aan overgehouden.
- ik ben ondertussen begonnen met de lessen: spreken, schrijven, begrijpend lezen, snel lezen en luisteren. klinkt lagere school? dat is het ook voor een stuk. de manier van lesgeven is althans vrij ‘kinderlijk’: juffrouw leest nieuwe woordjes, kindjes herhalen.. maar de teksten zijn wel ok. vaak teksten waarover we kunnen discussiëren. 18X45min per week, valt wel mee. ik zit in een voor mij mss ietsje te hoog niveau maar vind dat ok, zo leer ik veel bij en ik hoef toch geen punten te halen! dit is trouwens mijn pauze tijdens het schrijven van een 300-karakters-tellend opstelletje over (letterlijk vertaald) ‘een onvergetelijke zaak’
- zondag heb ik wat vrienden opgetrommeld om wat kunst te gaan bezichtigen. het was een ontgoochelende ervaring. de ‘commodification’ ( te vertalen als ‘alles tot een goed/koopwaar maken) waarover ik in mijn thesis ( gaat over de jaren 1930 in Shanghai) geschreven heb, leeft meer dan ooit. we gingen eerst naar ‘Shanghai Art Museum’. volgens de lonely planet hét museum voor moderne kunst.. we konden er een tentoonstelling van Hermès (het Franse kleding- en handtassenmerk) bewonderen: de tentoonstelling heette ‘the story of silk’ . het was een flauw sprookje dat geïllustreerd werd met ‘kunstwerken’ waarop telkens het logo van Hermès onderaan prijkte. ik heb niets tegen Hermès, ik heb zelfs een fake-Hermès portefeuille gekocht in ‘the fake market’, maar ik kan er niet inkomen hoe een staatsmuseum een dergelijke tentoonstelling toelaat! gelukkig was er nog een kleine fototentoonstelling over de buurt van de ‘drieklovendam’. soit. dan maar naar ‘Moganshan’-straat, opnieuw volgens lonely planet ‘het nexus van de underground artiesten’. wat we daar zagen was soms wel “van een hoger niveau” (naar mijn bescheiden mening) - hoewel ook veel ‘dwaze popart’ - maar het feit dat de meeste galerijen ook cafés waren stoorde mij... maar ik schrijf de Shanghainese kunstscene nog niet af: ik ga binnenkort naar het Moca (Museum of Contemporary Art)!
- een heel fijne ontdekking: twee-talige boeken: boeken die op de linkerpagina de engelse en op de rechterpagina de chinese tekst geven. vooral de literatuurklassiekers à la Charles Dickens maar ook bijvoorbeeld ‘Du contrat social’ van Rousseau. ik was sowieso van plan ‘to catch up on my classics’ en met deze boeken leer ik ook nog wat meer chinees!
- heb ik al geschreven dat ik een nieuwe ‘roommate’ heb? ze komt uit mongolië, is 18 en erg koddig! t is als een klein zusje. ik wist niet dat ze in mongolië ook friends, brad pitt en chanel kenden! t is ook opmerkelijk hoeveel schoonheidsproducten zij heeft, waw.
- dat shanghai een vervuilde stad is, betwijfel ik niet. ik draag dan ook een gezichtsmasker als ik op mijn fiets door de stad rij. maar het is tegelijk een vrij groene stad: heel veel bomen, bloemenperkjes, vijvertjes. dat is erg aangenaam!
- de mensen die ik hier heb leren kennen worden steeds betere vrienden. ik ben echt verzot op de gemakkelijke manier van omgang met elkaar hier. mensen komen je spontaan een bezoekje brengen, iedereen introduceert iedereen tot zijn/haar vrienden! daar kunnen we in belgië mss soms wat van leren, in de zin dat ik het gevoel heb dat wij in belgië iets te veel in ons eigen huisje/kringetje blijven.. maar goed, dat is slechts mijn mening. mijn russisch, koreaans en mongools gaat er ondertussen ook op vooruit :)
- wist je dat... jenn van haar taiwanese ouders niet mag trouwen met een zwarte jongen? enochs vader, een hongkong-chinees, mensen naar shanghai stuurt om te controleren of enoch naar de kerk gaat op zondag? kim seung jun, koreaan, 70kg boeken meesleurde vanuit korea naar hier? buitenwippers een dronken chinees in zijn buik en tegen zijn hoofd durven stampen? chinezen s avonds in hun pyjama over straat wandelen?
bon ik laat jullie voor een filmpje met zijn allen op enochs kamer!
zaijian (tot ziens)!
9 september 2007
verboden protest&massageschoenen
Ik denk dat het te veel wordt om mijn voorbije dagen in detail te beschrijven, dus hier enkele 'opmerkelijke ervaringen'
- ik was in de buurt van Peoples Square (Renmin Guangchang) en ging een infobureau binnen. ik begon te spreken met een Chinese vrouw van ongeveer 50 en midden in ons gesprek draaide ze haar hoofd lichtjes en boerde superluid! ik kon mijn lach nog net genoeg inhouden tot ik buiten was ;)
- ik had een gesprek met Harrison (chinees die in Harvard studeert). hij vertelde me dat er in China wel degelijk veel protest is tegen het wanbeleid van de regering ( veel geld voor uiterlijkheden, maar geen geld voor sociale zekerheid bv. ). anderzijds zei hij ook dat veel Chinezen op het platte land proberen niet verder te denken of te vergelijken, omdat ze op een of andere manieren weten dat het hun zal kwetsen... hij zei dat ik gerust met hem eens mee kon gaan naar Sichuan (de provincie waar hij woont), zou ik heel fijn vinden
- er is hier censuur op wikipedia, blogger.com,..
- de amerikaanse proffen die hier les geven, uiten heel veel kritiek op Bush. das wel anders dan in België, waar proffen meestal 'politiek neutraal' blijven in de lessen.
- momenteel tonen ze hier de film ‘Lust&Caution’, een film gebaseerd op het boek van een van de Shanghai schrijvers uit de periode van de auteur waarover ik mijn thesis geschreven heb, nl Ailing Chang. wil ik gauw es gaan bekijken!
- volgende week is het hier wereldbeker vrouwenvoetbal. ik ga er waarschijnlijk heen met de andere Belgische student hier.
- ik heb een gsm en sim-kaart gekocht hier, dus als je me wil bellen of smsen, duw dan 008615800396944.
- ik heb een nieuwe roommate: Tuul (die L spreek je op een heel rare manier uit). ze komt uit Mongolië, uit Ulan Bator, de hoofdstad Ulaanbaatar . t is een superlief meisje. ze is 18 maar studeert al 2 jaar in china. ze heeft me al mongoolse melkthee laten proeven, zoutig maar erg lekker, ideaal als slaapdrankje! en blijkbaar kennen ze daar ook Friends, Angelina Joli en Justin Timberlake.
- ondertussen al veel mensen van veel nationaliteiten leren kennen: Ilia (de grappigste Rus), Rowen (English gentilman), Enoch (crazy Hongkong), Lina (coole Chinese), Diana (getrouwde en fijne Lithouaanse(?)).. de sfeer is hier echt open en vriendelijk. in de lift bijvoorbeeld begint iedereen met elkaar te babbelen.
- ik heb sleffers gekocht met op de zool van die rubberen halve bolletjes die je voeten masseren!
...
bon ik stop met schrijven want heb morgen om 8u les (dus om 7u30 naar de les vertrekken, dus vroeg opstaan!)
slaapwel! x tine
- ik was in de buurt van Peoples Square (Renmin Guangchang) en ging een infobureau binnen. ik begon te spreken met een Chinese vrouw van ongeveer 50 en midden in ons gesprek draaide ze haar hoofd lichtjes en boerde superluid! ik kon mijn lach nog net genoeg inhouden tot ik buiten was ;)
- ik had een gesprek met Harrison (chinees die in Harvard studeert). hij vertelde me dat er in China wel degelijk veel protest is tegen het wanbeleid van de regering ( veel geld voor uiterlijkheden, maar geen geld voor sociale zekerheid bv. ). anderzijds zei hij ook dat veel Chinezen op het platte land proberen niet verder te denken of te vergelijken, omdat ze op een of andere manieren weten dat het hun zal kwetsen... hij zei dat ik gerust met hem eens mee kon gaan naar Sichuan (de provincie waar hij woont), zou ik heel fijn vinden
- er is hier censuur op wikipedia, blogger.com,..
- de amerikaanse proffen die hier les geven, uiten heel veel kritiek op Bush. das wel anders dan in België, waar proffen meestal 'politiek neutraal' blijven in de lessen.
- momenteel tonen ze hier de film ‘Lust&Caution’, een film gebaseerd op het boek van een van de Shanghai schrijvers uit de periode van de auteur waarover ik mijn thesis geschreven heb, nl Ailing Chang. wil ik gauw es gaan bekijken!
- volgende week is het hier wereldbeker vrouwenvoetbal. ik ga er waarschijnlijk heen met de andere Belgische student hier.
- ik heb een gsm en sim-kaart gekocht hier, dus als je me wil bellen of smsen, duw dan 008615800396944.
- ik heb een nieuwe roommate: Tuul (die L spreek je op een heel rare manier uit). ze komt uit Mongolië, uit Ulan Bator, de hoofdstad Ulaanbaatar . t is een superlief meisje. ze is 18 maar studeert al 2 jaar in china. ze heeft me al mongoolse melkthee laten proeven, zoutig maar erg lekker, ideaal als slaapdrankje! en blijkbaar kennen ze daar ook Friends, Angelina Joli en Justin Timberlake.
- ondertussen al veel mensen van veel nationaliteiten leren kennen: Ilia (de grappigste Rus), Rowen (English gentilman), Enoch (crazy Hongkong), Lina (coole Chinese), Diana (getrouwde en fijne Lithouaanse(?)).. de sfeer is hier echt open en vriendelijk. in de lift bijvoorbeeld begint iedereen met elkaar te babbelen.
- ik heb sleffers gekocht met op de zool van die rubberen halve bolletjes die je voeten masseren!
...
bon ik stop met schrijven want heb morgen om 8u les (dus om 7u30 naar de les vertrekken, dus vroeg opstaan!)
slaapwel! x tine
6 september 2007
zo veel zo groot!
ik heb weer een erg volle maar aangename dag achter de rug. lunch (Koreaans) met Jen en andere mensen die op Harvard studeren: Chris (homo, black, ‘it is a shame men do not wear make-up’, heel vriendelijke en enthousiaste kerel), Harrison (is geboren in Sichuan, midden China en is een super ijverige economie student), Tina (ook half Chinees en een strever; ze heeft een heel dik neusje en maakt zoete bonen soep). We hebben gesprekken gehad over hoe de verkiezingen in China verlopen en over clubs in Shanghai en nog meer. Dan om 14u: language test!! Op basis van het feit dat ik vier jaar sinologie gestudeerd heb, hadden ze mij in de groep van het hoogste niveau gestopt, helemaal niet evenredig met mijn kennis van de Chinese taal. Veel gegokt. Je kon ook zoveel spieken als je wou, de leraar lag bijna te slapen. Was wel fijn om te merken dat ik, ook al is het een test, heel graag met Chinese teksten en zinnen bezig ben. Het interview daarna verliep niet echt vlot.. maar ik heb de mevrouw zeer duidelijk gemaakt vlotter leren spreken precies mijn doel is hier. Als we langs de weg dingen zien, vragen we vaak aan Harrison wat het Chinese woord is, veel betere manier om vocabularium op de bouwen dan uit boeken. Na de test wat staan kletsen met meisje uit Duitsland en eentje uit Lithouwen. Erna met de vier Harvard-ers naar de Wal-Mart hier geweest: die is immens groot! Ik ging er op zoek naar een thee-ei, maar wist de naam niet in het Chinees. Probeerde het uit te leggen aan een van de verkoopsters en voor ik het wist was ik omsingeld door tien helpende Chinezen. Leuk en doeltreffend! Na een lekkere pasta in een fake italiaans maar eigenlijk best mooi ingericht restaurant (6 euro voor vier gerechten btw), zijn Jen, Chris en ik de ‘mall’s' ingedoken. Die zijn onvoorstelbaar groot! Ik weet ik val in herhaling met die erg groot, maar het is zo indrukwekkend voor een Belginetje. De foto's op de foto-site kunnen een beetje een beeld geven. Ik duizel ervan. In de mall, zijn er niet alleen winkels, maar ook een cinema, een karaoke bar, een fitnesscentrum, een lunapark-ding én een ijspiste! Niet te doen. Om van de ene supermall naar de andere te gaan moet je ondergronds over een soort plein met grasperkjes, waarboven een ufo-achtig ding hangt vol neonlichten waar de autobaan doorgaat. Echt zot en bizarre combinatie. En dat is allemaal op een half uur wandelen van onze ‘dorm’, dus wat moet de rest van Shanghai dan niet voorstellen.. Ik vind het heel erg fijn om al deze dingen te zien , maar kijk ook uit naar een rustige boekenwinkel, wat natuur, een tempel. Toch heb ik ook nog lang niet genoeg van deze futuristische cleane wereld. Die is trouwens af en toe doorspekt met heel lieflijke taferelen zoals de dansende koppels en mensen op een van de pleinen.
Morgenvroeg wil ik om 8u een in het Engels gegeven cursus meevolgen over ‘analysis of the asian market’. Gewoon es de sfeer opsnuiven. En dan dringend een fiets aanschaffen, want al dat gewandel doet niet goed aan mijn voetjes. Ik heb beloofd om morgenavond mijn kookkunsten te demonstreren in Andy’s appartement. Dus weer een hele hoop voor de boeg!
Moe maar tevreden,
x tine
dvd's, katten en geklets
Ik ben een beetje de tijd aan het door elkaar slaan. Weet niet meer precies wat gisteren en vandaag gebeurt is want erg gevulde dagen. Fijne dagen ook. Ik heb kennis gemaakt met de enige andere Belgische student hier, een gast die in leuven gestudeerd heeft en zijn tweede verblijf van een jaar in China doet. Wel aangenaam gezelschap. We zijn samen naar de dvd-copy-winkel geweest en ik heb me tegoed gedaan aan 7 dvd’s voor 60 yuan ( is 6 euro). De titels gaan van 9 Songs over My Fare Lady tot Marie Antoinette: dus veel variatie. Na het jetlag-dutje, een hapje gaan eten in een van de cantines van deze immense immense campus. Als een van de Chinezen, alleen en slurpend. Bijzondere ervaring. Vanavond met Jennifer en twee van haar vrienden die ook studeren in Harvard gaan eten in een superfuturistische ‘mall’ hier vlakbij. Heel fijne gesprekken met deze ladies: van het Amerikaanse schoolsysteem over schoenen&tampons tot religie. Trouwens op de weg naar waar we afgesproken hadden, zagen we een kat met haar kop in een leeg blikje doodstil zitten. We wisten niet of we moesten lachen of triestig zijn voor het beest, maar vonden het vooral jammer dat we ons fototoestel niet bij hadden. Over foto’s gesproken: ik heb een aparte site gemaakt om al mijn foto’s op te zetten. Zie maar bij de links rechts!
Bon nu veel te moe, het is hier drie uur dertig s nachts (maar ik wou heel graag wakker blijven om te kunnen skypen met mijn liefje), om nog veel te schrijven. Welterusten!
Bon nu veel te moe, het is hier drie uur dertig s nachts (maar ik wou heel graag wakker blijven om te kunnen skypen met mijn liefje), om nog veel te schrijven. Welterusten!
5 september 2007
arrivée
(dinsdag, 14u Chinese tijd)
Voila hier si, mijn eerste blogpost vanuit Shanghai! Alleen die ‘mijn’ is een ‘onze’ want mijn lieve sebbe is momenteel diegene die de actie van het posten doet, daar ik geen toegang krijg tot mijn eigen blogsite.. Ik heb zo een donkerrood vermoeden dat de Chinese censuur daar voor een stuk tussen zit. soit!
Na een luchthaven-ontbijtje, een warme knuffel van mama&Bertrand en warme zoenen&omhelzingen en lieve woorden van mijn allerliefste, stapte ik dapper (met weggeveegde traantjes) door de douane en de check in. Ik ben veilig en wel naar Shanghai gevlogen, hoewel het English breakfast van Britisch Airways me niet echt beviel. Het (=egg, sausage,tomato,mushroom) is dan - ik denk dat dat nooit uit mijn systeem geraakt - ook in de taxi richting de universiteit, terug naar de buitenwereld gekeerd. ‘Duibuqi!Duibuqi! aan de taxi-chauffeuze. Enfin! Ik heb vlotjes kunnen inchecken in mijn ‘foreign students’ dorm’. Op de kamer die ik toegewezen kreeg, trof ik een heel lief Brits meisje, Katherine, aan. Jammer genoeg voelde zich hier helemaal niet goed en heeft ze deze ochtend al het vliegtuig richting Engeland genomen. Wel een voordeel: deze ‘dubble room’ is nu (voorlopig?) voor mij alleen en enkel! Een fijne kamer trouwens die veel weg heeft van een hotelkamer: mooi wit geschilderd, houten (iets quick-step achtigs) vloeren, houten bureaumeubel en kasten, badkamer met bad!!!!, donsdeken en witte hoezen, airco, een tv met ongeveer 50 Chinese zenders, een groot raam met een klein balkonnetje ervoor en niet te vergeten een super kitch termosfles van bijna een halve meter (hilarisch grappig, maar erg praktisch voor theeverslaafde-tienna!). Ik voeg, wanneer mijn batterijen voor mijn fototoestel herladen zijn, wat foto’s van hier toe. Het uitzicht is een straatzicht, een kruispunt met daarlangs typisch Chinese hoogbouw. Gisteren en vandaag nogal grauw. Weersgewijs is het niet echt denderend: het regent en waait... Stel je voor: mijn eerste aankoop in China was een paraplu! Maar het weerbericht voorspelt gelukkig zonnigere dagen in de nabije toekomst. Na een welgekomen en diepe nachtrust en nadat ik mijn eerste kennis hier geholpen had om een taxi richting luchthaven te regelen, ben ik deze ochtend op zoek gegaan naar het registratiebureau. Niet te geloven hoe groot deze campus is!! Vol straatjes, parken, gebouwen.. Het registeren ging heel vlot. Tijdens het aanschuiven raakte ik aan de praat met een toffe Amerikaans-Taiwanees meisje, Jennifer. We hebben de rest van deze voormiddag al babbelend en wandelend (en verloren lopend) doorgebracht en een kom noedelssoep gegeten. Deze namiddag gaan we waarschijnlijk samen naar centrum Shanghai. Ik vermoed dat dat zo een half uur met de taxi zal zijn. Razend benieuwd! Trouwens: foutmelding: het uurverschil tussen België en China is zes uur (en geen acht/zeven zoals ik eerst schreef). Bij mij is het nu 14u20 dinsdag namiddag, voor jullie 8u20 deze ochtend.
Mijn internetverbinding is goed en wel geïnstalleerd en k heb al een Chinese sim-kaart. Alleen werkt die laatste niet erg goed op mijn gsm. Dus ik zal mijn een Chinese gsm moeten aanschaffen. Een adres hier heb ik nu ook:
Tine Brutsaert
Room 527
Foreign students’ dormitory
Fudan University
Wudong Road 57#
Yangpu District
Shanghai
China 200433
of te
200433 中国
上海市杨浦区武东路57号（527）＃田娜
复旦大学留学生公寓
k Voel me hier momenteel eigenlijk wel goed en op mijn gemak. Mix van adrenaline en toch rustig. Ik hou wel van die Chinese no-nonsense mentaliteit. Ik vind de mensen hier ook losser, ik bedoel minder strikt/problemen makend van dingen.. Dit zijn althans mijn eerste indrukken
Bon, tot zo ver een eerste verslagje! Ik ga nu verder genieten van mijn kop jasmijnthee en me een dutje permitteren. Merci aan iedereen die op mijn blog schreef! Heel fijn :) Blijven doen! Sebbe zendt me de reacties door via mail door. Laat me ook weten hoe het met jullie gaat é!
Tot gauw,
x tine
Voila hier si, mijn eerste blogpost vanuit Shanghai! Alleen die ‘mijn’ is een ‘onze’ want mijn lieve sebbe is momenteel diegene die de actie van het posten doet, daar ik geen toegang krijg tot mijn eigen blogsite.. Ik heb zo een donkerrood vermoeden dat de Chinese censuur daar voor een stuk tussen zit. soit!
Na een luchthaven-ontbijtje, een warme knuffel van mama&Bertrand en warme zoenen&omhelzingen en lieve woorden van mijn allerliefste, stapte ik dapper (met weggeveegde traantjes) door de douane en de check in. Ik ben veilig en wel naar Shanghai gevlogen, hoewel het English breakfast van Britisch Airways me niet echt beviel. Het (=egg, sausage,tomato,mushroom) is dan - ik denk dat dat nooit uit mijn systeem geraakt - ook in de taxi richting de universiteit, terug naar de buitenwereld gekeerd. ‘Duibuqi!Duibuqi! aan de taxi-chauffeuze. Enfin! Ik heb vlotjes kunnen inchecken in mijn ‘foreign students’ dorm’. Op de kamer die ik toegewezen kreeg, trof ik een heel lief Brits meisje, Katherine, aan. Jammer genoeg voelde zich hier helemaal niet goed en heeft ze deze ochtend al het vliegtuig richting Engeland genomen. Wel een voordeel: deze ‘dubble room’ is nu (voorlopig?) voor mij alleen en enkel! Een fijne kamer trouwens die veel weg heeft van een hotelkamer: mooi wit geschilderd, houten (iets quick-step achtigs) vloeren, houten bureaumeubel en kasten, badkamer met bad!!!!, donsdeken en witte hoezen, airco, een tv met ongeveer 50 Chinese zenders, een groot raam met een klein balkonnetje ervoor en niet te vergeten een super kitch termosfles van bijna een halve meter (hilarisch grappig, maar erg praktisch voor theeverslaafde-tienna!). Ik voeg, wanneer mijn batterijen voor mijn fototoestel herladen zijn, wat foto’s van hier toe. Het uitzicht is een straatzicht, een kruispunt met daarlangs typisch Chinese hoogbouw. Gisteren en vandaag nogal grauw. Weersgewijs is het niet echt denderend: het regent en waait... Stel je voor: mijn eerste aankoop in China was een paraplu! Maar het weerbericht voorspelt gelukkig zonnigere dagen in de nabije toekomst. Na een welgekomen en diepe nachtrust en nadat ik mijn eerste kennis hier geholpen had om een taxi richting luchthaven te regelen, ben ik deze ochtend op zoek gegaan naar het registratiebureau. Niet te geloven hoe groot deze campus is!! Vol straatjes, parken, gebouwen.. Het registeren ging heel vlot. Tijdens het aanschuiven raakte ik aan de praat met een toffe Amerikaans-Taiwanees meisje, Jennifer. We hebben de rest van deze voormiddag al babbelend en wandelend (en verloren lopend) doorgebracht en een kom noedelssoep gegeten. Deze namiddag gaan we waarschijnlijk samen naar centrum Shanghai. Ik vermoed dat dat zo een half uur met de taxi zal zijn. Razend benieuwd! Trouwens: foutmelding: het uurverschil tussen België en China is zes uur (en geen acht/zeven zoals ik eerst schreef). Bij mij is het nu 14u20 dinsdag namiddag, voor jullie 8u20 deze ochtend.
Mijn internetverbinding is goed en wel geïnstalleerd en k heb al een Chinese sim-kaart. Alleen werkt die laatste niet erg goed op mijn gsm. Dus ik zal mijn een Chinese gsm moeten aanschaffen. Een adres hier heb ik nu ook:
Tine Brutsaert
Room 527
Foreign students’ dormitory
Fudan University
Wudong Road 57#
Yangpu District
Shanghai
China 200433
of te
200433 中国
上海市杨浦区武东路57号（527）＃田娜
复旦大学留学生公寓
k Voel me hier momenteel eigenlijk wel goed en op mijn gemak. Mix van adrenaline en toch rustig. Ik hou wel van die Chinese no-nonsense mentaliteit. Ik vind de mensen hier ook losser, ik bedoel minder strikt/problemen makend van dingen.. Dit zijn althans mijn eerste indrukken
Bon, tot zo ver een eerste verslagje! Ik ga nu verder genieten van mijn kop jasmijnthee en me een dutje permitteren. Merci aan iedereen die op mijn blog schreef! Heel fijn :) Blijven doen! Sebbe zendt me de reacties door via mail door. Laat me ook weten hoe het met jullie gaat é!
Tot gauw,
x tine
29 augustus 2007
het vertrek nadert (jan en mama)
Wij hadden het idee een weblog aan te maken. Afscheid nemen willen we niet, ze is alleen ver weg voor een hele tijd...
Daarom dachten we dat het fijn zou zijn moest ze af en toe eens wat van het thuis- ,Roeselare-, Gent-, Limburg-,Poperinge- ......front horen.
Na dit bericht ,wordt Tienna (haar Chinese naam) beheerder van deze weblog. Ze zal haar belevenissen,zoektocht wel graag willen laten meelezen.
Ze vertrekt zondag 2 september rond 12uur richting Shangai en een paar bemoedigende berichtjes zal ze dan wel kunnen gebruiken (de bezorgde mama). Moest er iemand problemen zijn met het gebruik van de weblog mag je steeds Jan (jan.brutsaert@hotmail.com) contacteren.
groeten jan & mama
Daarom dachten we dat het fijn zou zijn moest ze af en toe eens wat van het thuis- ,Roeselare-, Gent-, Limburg-,Poperinge- ......front horen.
Na dit bericht ,wordt Tienna (haar Chinese naam) beheerder van deze weblog. Ze zal haar belevenissen,zoektocht wel graag willen laten meelezen.
Ze vertrekt zondag 2 september rond 12uur richting Shangai en een paar bemoedigende berichtjes zal ze dan wel kunnen gebruiken (de bezorgde mama). Moest er iemand problemen zijn met het gebruik van de weblog mag je steeds Jan (jan.brutsaert@hotmail.com) contacteren.
groeten jan & mama
Abonneren op:
Posts (Atom)
