18 september 2007

consumptiekunst, rijtjes & internationale vrienden

de laatste dagen:

- als je houdt van aanschuiven: kom naar china! ze doen niet liever dan je laten aanschuiven over ‘overheidstoestanden’! ik moest een soort medisch onderzoek ondergaan om mijn visum in een ‘residence permit’ te laten veranderen. ik had echter al een dergelijk onderzoek laten doen in belgië, maar omdat het niet door een ‘ziekenhuisdokter’ gedaan was ( je hebt nochtans veel stempels en handtekening op mijn medisch dossier gezet é nonkel jean-pierre) moest ik het opnieuw laten doen. ik ben om 6u s ochtends gaan aanschuiven, om om 9u30 een volgnummer te krijgen. ze zeiden dat ik binnen een uurtje kon terugkomen, maar uiteindelijk raakte ik pas om 13u binnen. het ging er zeer chinees aan toe: bij bureautje 1 kreeg je een blaadje, bij bureautje 2 moest je een stempel halen, bij bureautje 3 vulden ze iets in op het blad van bureautje 1 enz... dan aiai, bloedafname (wel heel steriel allemaal). daarna werden we naar een ‘tot-ziekenhuisje-omgebouwde-bus’ gebracht voor een ‘sonogram’ en een hartonderzoek. ik heb er een slecht humeur (die dag), een pijnlijke ader en beschermsokken voor over mijn schoenen aan overgehouden.

- ik ben ondertussen begonnen met de lessen: spreken, schrijven, begrijpend lezen, snel lezen en luisteren. klinkt lagere school? dat is het ook voor een stuk. de manier van lesgeven is althans vrij ‘kinderlijk’: juffrouw leest nieuwe woordjes, kindjes herhalen.. maar de teksten zijn wel ok. vaak teksten waarover we kunnen discussiëren. 18X45min per week, valt wel mee. ik zit in een voor mij mss ietsje te hoog niveau maar vind dat ok, zo leer ik veel bij en ik hoef toch geen punten te halen! dit is trouwens mijn pauze tijdens het schrijven van een 300-karakters-tellend opstelletje over (letterlijk vertaald) ‘een onvergetelijke zaak’


- zondag heb ik wat vrienden opgetrommeld om wat kunst te gaan bezichtigen. het was een ontgoochelende ervaring. de ‘commodification’ ( te vertalen als ‘alles tot een goed/koopwaar maken) waarover ik in mijn thesis ( gaat over de jaren 1930 in Shanghai) geschreven heb, leeft meer dan ooit. we gingen eerst naar ‘Shanghai Art Museum’. volgens de lonely planet hét museum voor moderne kunst.. we konden er een tentoonstelling van Hermès (het Franse kleding- en handtassenmerk) bewonderen: de tentoonstelling heette ‘the story of silk’ . het was een flauw sprookje dat geïllustreerd werd met ‘kunstwerken’ waarop telkens het logo van Hermès onderaan prijkte. ik heb niets tegen Hermès, ik heb zelfs een fake-Hermès portefeuille gekocht in ‘the fake market’, maar ik kan er niet inkomen hoe een staatsmuseum een dergelijke tentoonstelling toelaat! gelukkig was er nog een kleine fototentoonstelling over de buurt van de ‘drieklovendam’. soit. dan maar naar ‘Moganshan’-straat, opnieuw volgens lonely planet ‘het nexus van de underground artiesten’. wat we daar zagen was soms wel “van een hoger niveau” (naar mijn bescheiden mening) - hoewel ook veel ‘dwaze popart’ - maar het feit dat de meeste galerijen ook cafés waren stoorde mij... maar ik schrijf de Shanghainese kunstscene nog niet af: ik ga binnenkort naar het Moca (Museum of Contemporary Art)!


- een heel fijne ontdekking: twee-talige boeken: boeken die op de linkerpagina de engelse en op de rechterpagina de chinese tekst geven. vooral de literatuurklassiekers à la Charles Dickens maar ook bijvoorbeeld ‘Du contrat social’ van Rousseau. ik was sowieso van plan ‘to catch up on my classics’ en met deze boeken leer ik ook nog wat meer chinees!


- heb ik al geschreven dat ik een nieuwe ‘roommate’ heb? ze komt uit mongolië, is 18 en erg koddig! t is als een klein zusje. ik wist niet dat ze in mongolië ook friends, brad pitt en chanel kenden! t is ook opmerkelijk hoeveel schoonheidsproducten zij heeft, waw.


- dat shanghai een vervuilde stad is, betwijfel ik niet. ik draag dan ook een gezichtsmasker als ik op mijn fiets door de stad rij. maar het is tegelijk een vrij groene stad: heel veel bomen, bloemenperkjes, vijvertjes. dat is erg aangenaam!


- de mensen die ik hier heb leren kennen worden steeds betere vrienden. ik ben echt verzot op de gemakkelijke manier van omgang met elkaar hier. mensen komen je spontaan een bezoekje brengen, iedereen introduceert iedereen tot zijn/haar vrienden! daar kunnen we in belgië mss soms wat van leren, in de zin dat ik het gevoel heb dat wij in belgië iets te veel in ons eigen huisje/kringetje blijven.. maar goed, dat is slechts mijn mening. mijn russisch, koreaans en mongools gaat er ondertussen ook op vooruit :)


- wist je dat... jenn van haar taiwanese ouders niet mag trouwen met een zwarte jongen? enochs vader, een hongkong-chinees, mensen naar shanghai stuurt om te controleren of enoch naar de kerk gaat op zondag? kim seung jun, koreaan, 70kg boeken meesleurde vanuit korea naar hier? buitenwippers een dronken chinees in zijn buik en tegen zijn hoofd durven stampen? chinezen s avonds in hun pyjama over straat wandelen?

bon ik laat jullie voor een filmpje met zijn allen op enochs kamer!

zaijian (tot ziens)!

1 opmerking:

Anoniem zei

de link tussen het hartonderzoek en de beschermsokken voor over je schoenen ontglipt me enigzins :p
maar echt wel leuk om je blogje te lezen, net zoals msn en skype superuitvindingen zijn ;) zo lijk je toch niet zo héél ver weg :)